Μέσω του Τεκτονισμού ο άνθρωπος οικοδομεί τον Εσωτερικό του Ναό.
Ο Τεκτονισμός είναι ένα σύστημα το οποίο, απευθύνεται σε ελεύθερα σκεπτόμενα άτομα, τα οποία επιθυμούν να διευρύνουν την γνώση τους όχι ως εγκυκλοπαιδική καταγραφή, αλλά ως γνώση του εαυτού τους, του Σύμπαντος και του Θεού.
Απευθύνεται στον Ανθρωπο και τις αξίες του ως δημιούργημα του Θεού. Δεν επιδιώκει να λύσει τα καθημερινά προβλήματα του ανθρώπου. Επιδιώκει να δημιουργήσει ανθρώπους που με την σκέψη την συμπεριφορά και την δραστηριότητά τους θα αλλάξουν την συμπεριφορά της κοινωνίας και τις αξίες της.
Ο Τεκτονισμός δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση. Ποιεί φιλανθρώπους. Διαμορφώνει φιλανθρώπους οι οποίοι ανώνυμα, αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες και επίδειξη, βοηθούν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους, κάθε πάσχοντα ανεξαρτήτως θέσης, φυλής, θρησκείας ή ιδιότητος, διότι ο Άνθρωπος είναι κύτταρο ενός ενιαίου οργανισμού: Της Ανθρωπότητας! Ως κύτταρό της, οφείλει να πονά για κάθε μέλος της.
Ο Τεκτονισμός, διαμορφώνει ανθρώπους και προσωπικότητες για να μπορέσουν να αποτελέσουν υγιείς μονάδες σε μία κοινωνία που επιζητά απεγνωσμένα πραγματικές αξίες, αυθεντική αγάπη και γνώση. Δεν προσαρμόζεται στις κατά τόπους και εποχές ιδιαιτερότητες ή τις ισορροπίες που έχει δημιουργήσει ο ανταγωνιστικός σημερινός άνθρωπος, διότι τότε δεν θα ήταν το όχημα για κάτι καλύτερο, αλλά θα επιβεβαίωνε την υπάρχουσα έλλειψη ανιδιοτέλειας. Αντιθέτως επιδιώκει να προσαρμόσει τον Άνθρωπο στις πανάρχαιες αξίες που είχε ανέκαθεν και που έχασε στην προσπάθειά του για επιβολή και υπερίσχυση έναντι του πλησίον του.
Μέσα από ένα σύστημα αλληγοριών και συμβόλων, όπως μας μεταδόθηκαν από τα αρχαία μυστήρια (Ελευσίνια, Καβείρια, Μιθραϊκά, Αιγυπτιακά) επιδιώκει να αφυπνίσει τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, και την γνώση που θα προέλθει από την προσωπική προσπάθεια του καθενός, και όχι κατευθυνόμενη.